Τα µισόκλειστα κανάλια πωλήσεων, η ελεύθερη πτώση που παρατηρείται στις ισπανικές τιµές για όλες τις ποιοτικές κατηγορίες και η πληθώρα µέτριας ποιότητας πρώτης ύλης, φέρνουν πλέον τις «προσφορές» του εµπορίου περίπου 20 µε 30 λεπτά κάτω από τις αρχές του µήνα, πάντα µιλώντας για το έξτρα παρθένο. Η πρώτη εικόνα από τη Μεσσηνία δείχνει ότι καταγράφονται περιορισµένες αγοραπωλησίες στα 4,10 µε 4,30 ευρώ, ενώ ήδη επικοινωνείται νέος γύρος υποτίµησης που ίσως φέρει το Μεσσηνιακό έξτρα (µε µέτρια οργανοληπτικά και οξύτητα) πέριξ των 4 ευρώ το κιλό.
Στη Λακωνία, ποσότητες ελαιολάδου αγοράζονται από ελληνικές επιχειρήσεις, σε καλύτερες τιµές, µέχρι και 5,00 ευρώ στρογγυλά. Κάποιες πράξεις σηµειώθηκαν το περασµένο διάστηµα, ξεκινώντας από 4,60 ευρώ το κιλό, δίχως όµως να συµπληρώνονται οι προϋποθέσεις για κάτι καλύτερο στο άµεσο µέλλον.
Στην Κρήτη, όπως έχει καταγράψει η Agrenda, εντοπίζεται η πιο σκληρή στάση στις διαπραγµατεύσεις, αφού ακόµη µεγάλη µερίδα κόσµου σκέφτεται την κατάσταση στο εµπόριο µε όρους 2024 και αρνείται πεισµατικά να «σπάσει» την παραγωγή µε σταδιακές πωλήσεις, ενώ η πλειονότητα επιµένει να ζητά τουλάχιστον 5,50 ευρώ, επίπεδα σχεδόν ένα ευρώ πάνω από τα σηµερινά.
Σε µικρότερες ζώνες της νησιωτικής και Βόρειας Ελλάδας, η ροή προϊόντος είναι σαφώς καλύτερη, αφού τόσο ο µικρότερος κλήρος όσο και η καθετοποιηµένη προσέγγιση πολλών, επιτρέπουν την καλύτερη διαχείριση του «σοκ» υπερπροσφοράς που ζει αυτές τις εβδοµάδες η αγορά.
Αφθονία έξτρα παρθένου και αργή υποχώρηση τιμής στο ράφι
Σε καµία των περιπτώσεων το σηµερινό βραχυκύκλωµα της αγοράς δεν οφείλεται σε αδιάθετα και «αλµυρά» υπόλοιπα της περσινής σεζόν. Άλλωστε, οι αγορές που έγιναν καθ’ όλη την διάρκεια της 2023/24 ήταν περιορισµένες, µέρα – µέρα που λέµε, καθώς η αξία αγοράς εντός βυτίου είχε σε ένα σηµείο τριπλασιαστεί σε σχέση µε προηγούµενες σεζόν και το ρίσκο ήταν δυσανάλογο του όποιου κέρδους.
Στα µέσα της φετινής σεζόν, η συγκοµιδή έχει ολοκληρωθεί, τα φρέσκα αποθέµατα είναι πραγµατικά πολλά και η µπάλα πλέον παίζεται στην ζήτηση, η οποία και καλύπτεται σταδιακά µε αριστοποιηµένη τιµολόγηση και πολύ χαµηλές τιµές στην προέλευση. Με αυτόν τον τρόπο, οι εταιρείες ανακάµπτουν πια πλήρως το χαµένο µερίδιο σε τονάζ που προκάλεσε η τελευταία διετία. Πλέον, σε παγκόσµιο επίπεδο, η αγορά ξέρει καλά τα κιλά της, έχει υποχωρήσει σε επίπεδα ίσως και κάτω του µέσου όρου της τελευταίας πενταετίας και περιµένει το «βάρος» του καθηµερινού βίου να υποχρεώσει τον παραγωγό σε πωλήσεις.
Έλλειμμα σε καλές ποιότητες του έξτρα
Η αξία ενός αγαθού εξαρτάται από την σπανιότητά του και την χρησιµότητά του. Στο πεδίο της χρησιµότητας, θα έλεγε κανείς ότι το ελαιόλαδο τα πάει πολύ καλά. Η κατανάλωση παρουσιάζει εξαιρετικές επιδόσεις ενώ τα χαµένα µερίδια αργά ή γρήγορα ανακτώνται. Στο πεδίο της σπανιότητας ωστόσο, τα πράγµατα είναι διαφορετικά. Υπάρχει πληθώρα πρώτης ύλης µε µέτρια προς «κακά» οργανοληπτικά σε οριακές οξύτητες, κυρίως λόγω ανοµβρίας 2023-2024 και παρατεταµένου θερµικού στρες, που επιτρέπουν στον (ισπανικό) κλάδο να συσκευάσει και διαθέσει έξτρα παρθένο ακόµη και στα 5,50 ευρώ το λίτρο. Αυτό λοιπόν που διαφαίνεται είναι πως υπάρχει έλλειµµα σε καλές ποιότητες, τις οποίες και χρειάζονται οι αγοραστές στην Ιταλία για να βγάλουν την ιστορική ζήτηση το επόµενο 6µηνο. Για την ώρα, οι αγοραστές έχουν την προσοχή τους στραµµένη στην Ισπανία, όπου µπορεί κανείς να βρει εξαιρετικές παρτίδες από 5,00 µέχρι και 5,50 ευρώ. Άνθρωποι της αγοράς περιµένουν οι Ιταλοί να έρθουν ξανά προς Κρήτη και Λακωνία µεριά µετά το Πάσχα για αγορές σε ανάλογα επίπεδα τιµών.
