Η αιώνια μούσα του ιταλικού σινεμά έφυγε στα 87 της χρόνια
Η Κλαούντια Καρντινάλε, η γυναίκα που ενσάρκωσε την αισθησιακή αλλά και ελεύθερη ψυχή του ιταλικού κινηματογράφου, με κομψότητα και γοητευτική χυδαιότητα αν αναπολήσουμε τον «Γατόπαρδο», πέθανε στα 87 της χρόνια στη Γαλλία, στο σπίτι της στο Nemours, έχοντας δίπλα της τα παιδιά της. Με το πέρασμά της, ο κόσμος του σινεμά αποχαιρετά μια μορφή που συνδύασε τη λάμψη, τη δύναμη και την ανεξίτηλη ανθρώπινη ευαισθησία.
Η είδηση του θανάτου της προκάλεσε συγκίνηση διεθνώς. Η La Voz de Galicia έγραψε: «Με τη βραχνή και βαθιά φωνή της και την εκρηκτική ομορφιά της, η Κλαούντια Καρντινάλε υπήρξε αστέρι του κινηματογράφου των ’60s και μούσα σκηνοθετών όπως ο Luchino Visconti, ο Federico Fellini ή ο Sergio Leone».
Από την πλευρά της, η The Guardian σημείωσε: «Η Καρντινάλε, που έφυγε στα 87 της, υπήρξε μια από τις πιο αναγνωρισμένες Ιταλίδες ηθοποιούς, γνωστή για την ομορφιά, το ταλέντο και τους εμβληματικούς ρόλους της στις δεκαετίες του ’60 και του ’70».
Το πρακτορείο Reuters μίλησε για «ένα λαμπερό σύμβολο του μεταπολεμικού ιταλικού κινηματογράφου» και τόνισε πως αφήνει πίσω της «την κληρονομιά μιας ελεύθερης και εμπνευσμένης γυναίκας».
Αντίστοιχα, η ισπανική ABC ανέφερε πως: «Η Καρντινάλε πέθανε στη Γαλλία, σε ηλικία 87 ετών, ‘παρουσία των παιδιών της’, όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός της, Laurent Savry», υπογραμμίζοντας τους οικογενειακούς δεσμούς.
Ακόμη και σήμερα, όμως, η δύναμη της εικόνας της μοιάζει ακατάλυτη. Όπως έγραψε το πρακτορείο AP: «Η Κλαούντια Καρντινάλε, σταρ του “8½” και του “Ο Γατόπαρδος”, έπαιξε σε πάνω από 100 ταινίες, καθιερώθηκε για τους δυναμικούς και αισθησιακούς ρόλους της και παραμένει μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του παγκόσμιου σινεμά».
Η Καρντινάλε γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1938 στην Τύνιδα, από οικογένεια Σικελών μεταναστών. Η καταγωγή της, ανάμεσα σε δύο κόσμους —τη Μεσόγειο της Αφρικής και την Ιταλία— σφράγισε την ταυτότητά της. Σε ηλικία 17 ετών κέρδισε έναν διαγωνισμό ομορφιάς, γεγονός που την οδήγησε σε μια υποτροφία για σπουδές στη Ρώμη.
Πίσω από την ξέγνοιαστη εικόνα, όμως, υπήρχε ένα βαθύ τραύμα: σε εφηβική ηλικία έπεσε θύμα βιασμού. Η εγκυμοσύνη που ακολούθησε κρατήθηκε μυστική για χρόνια, ενώ η ίδια μεγάλωσε τον γιο της σαν να ήταν μικρότερος αδελφός. Η εμπειρία αυτή σημάδεψε τη ζωή της, αλλά ταυτόχρονα αποκάλυψε τη δύναμή της. Επέλεξε να μην αφήσει τον πόνο να την καθορίσει, αλλά να μετατρέψει την αγωνία σε κινητήρια δύναμη για την τέχνη και την ανεξαρτησία της.
Η καριέρα της απογειώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και τις δύο επόμενες δεκαετίες υπήρξε η απόλυτη «ιταλική σταρ». Ο Visconti την έκανε σύμβολο στο Γατόπαρδο, ο Fellini την απογείωσε στο 8½, ο Sergio Leone την αποτύπωσε αθάνατη στο Κάποτε στη Δύση. Παράλληλα, εμφανίστηκε σε διεθνείς παραγωγές όπως το Ροζ Πάνθηρα (σ.σ. Στο Μουσείο του Υβ Σάιντ Λόρεν στο Μαρόκο μάλιστα εκτίθεται το εμβληματικό της φόρεμα), συνεργαζόμενη με μεγάλα ονόματα του Χόλιγουντ.
Κι όμως, αρνήθηκε επίμονα να εγκαταλείψει την Ευρώπη για να υπογράψει πολυετή συμβόλαια με αμερικανικά στούντιο. Ήθελε να παραμείνει ελεύθερη, να επιλέγει τους ρόλους της, να ορίζει η ίδια την καριέρα της. Αυτή η επιλογή της την καθιέρωσε ως, όχι μια ακόμα Ιταλίδα σταρ του συστήματος, αλλά μια καλλιτέχνιδα που ήθελε να πει τη δική της ιστορία.
Οι φωνές της μνήμης από τις αναμνήσεις των συνεργατών της
Ο θάνατός της συνοδεύτηκε από συγκινητικές δηλώσεις. Ο Υπουργός Πολιτισμού της Ιταλίας, Alessandro Giuli, δήλωσε: «Με τον θάνατο της Κλαούντια Καρντινάλε, μία από τις μεγαλύτερες Ιταλίδες ηθοποιούς όλων των εποχών έχει αποχωρήσει».
Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Emmanuel Macron, έγραψε: «Η Κλαούντια Καρντινάλε ενσάρκωσε μια ελευθερία, μια όραση και ένα ταλέντο που σημάδεψαν το έργο των μεγαλύτερων, από τη Ρώμη ως το Χόλιγουντ και το Παρίσι, που επέλεξε ως σπίτι της».
Η σκηνοθέτιδα Liliana Cavani τόνισε: «Γυναίκες, καλλιτέχνιδες όπως η Κλαούντια χρειάζεται να μιλούν καλά γι’ αυτές, επειδή πολύ συχνά υποεκτιμώνται η νοημοσύνη και η ανθρωπιά των ηθοποιών».
Προσωπικό βίωμα
Είχα και εγώ την τύχη να συναντήσω 2 φορές στη ζωή μου την Κλαούντια Καρντινάλε και να κρατήσω κάποιες μνήμες. Η πρώτη ήταν απρόσμενη, θα πρέπει να μετράει τουλάχιστον 15 χρόνια. Ήταν η χρονιά που το Φεστιβάλ Καννων έκανε ένα αφιέρωμα στο έργο του Φελίνι. Η ίδια παρευρέθηκε για να συμμετέχει στη γιορτή μνήμης. Ευγενής και προσιτή μίλησε με όσους την απεύθυναν το λόγο παραμένοντας για περισσότερο από το αναμενόμενο στον χώρο της εκδήλωσης.
Η επόμενη φορά ήταν στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας του Φερνάντο Τρουέμπα που συμμετείχε. Εκεί αναφέρθηκε και στον θάνατο ως κάτι που θα έρθει και θα είναι αποδεκτό αν η ζωή συνεχίσει να της δίνει δώρα.
Η αιώνια παρουσία
Η Κλαούντια Καρντινάλε υπήρξε πολλά περισσότερα από μια όμορφη γυναίκα στον φακό. Ήταν μια ηθοποιός που μετέφερε δύναμη, αισθησιασμό και αξιοπρέπεια· μια γυναίκα που επέζησε από τραύματα, που αψήφησε τους περιορισμούς και που άφησε το δικό της αποτύπωμα σε κάθε ρόλο.
Όπως σημείωσε το Euronews: «Η Καρντινάλε αφήνει πίσω της την κληρονομιά μιας ελεύθερης και εμπνευσμένης γυναίκας, τόσο ως γυναίκα όσο και ως καλλιτέχνης».
Η μνήμη της δεν περιορίζεται σε βραβεία ή σε ταινίες· ζει στο πώς οι ρόλοι της αποτύπωσαν την ένταση της γυναικείας ψυχής, την ομορφιά της ελευθερίας και την αλήθεια της ανθρώπινης εμπειρίας. Η Καρντινάλε έφυγε, αλλά η αιώνια μορφή της θα φωτίζει την οθόνη — εκεί όπου το βλέμμα της και η φωνή της παραμένουν για πάντα ζωντανά.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
