Η Κεντρική Επιτροπή του Σαββάτου στην αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου των Αθηνών δεν θύμιζε σε τίποτα τις συγκρουσιακές διαδικασίες της εκρηκτικής περιόδου του Στέφανου Κασσελάκη. Ηταν όμως μια συνεδρίαση ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί αυτή τη στιγμή στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Παύλος Πολάκης δηλώνει ξανά «παρών» εκφράζοντας για πρώτη φορά μετά την εσωκομματική κάλπη τόσο επιτακτικά το διακριτό πολιτικό του στίγμα, αλλά και την κριτική του διάθεση προς την ηγεσία Φάμελλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναμπαίνει και επίσημα –ένεκα συνεδρίου– σε έναν οργανωτικό πυρετό που εκ των πραγμάτων γεννά αντιθέσεις και διαφωνίες σε ένα κόμμα βαθιά πληγωμένο οργανωτικά. Παρά δε τις διακηρύξεις περί δυναμικής «επανεκκίνησης», άπαντες στην Κουμουνδούρου φαίνεται να αντιλαμβάνονται πως το κλίμα –όπως αποτυπώνεται και από τη δημοσκοπική καθήλωση σε μονοψήφια ποσοστά– δεν έχει αντιστραφεί μετά την εκλογή νέου προέδρου. «Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Ακόμη και για εσωκομματικές μάχες, πλέον δεν υπάρχουν καν “στρατιώτες”», σχολίαζε χιουμοριστικά στην «Κ» στέλεχος του κόμματος.
«Να ενοχλώ και να ενοχλούμε»
«Εγώ θέλω να ενοχλώ και θέλω να ενοχλούμε», ήταν η φράση του Παύλου Πολάκη από το βήμα της Κ.Ε. που μάλλον δίνει πιο εύγλωττα τον τόνο σε σχέση με τη «γραμμή» που υιοθετεί ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας με ορίζοντα το συνέδριο του Ιουνίου.
Στην κατά Πολάκη ανάγνωση της πολιτικής συγκυρίας, ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν πάει καλά» καθώς «ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων κρατάει πλέον αποστάσεις». Σε οργανωτικό επίπεδο καυτηρίασε τον τρόπο με τον οποίο «επαναπατρίστηκαν» στα καθοδηγητικά όργανα στελέχη που είχαν αποχωρήσει κατά την περίοδο Κασσελάκη (Σπίρτζης, Τεμπονέρας, Τζουμάκας, Βασιλειάδης), κάνοντας λόγο για παράβαση του καταστατικού.
Σε πολιτικό επίπεδο, καταλόγισε στην ηγεσία μια «κακώς εννοούμενη θεσμικότητα», φέρνοντας ως παράδειγμα την «άνευ όρων υπερψήφιση του Νικήτα Κακλαμάνη ως προέδρου της Βουλής», όπως είπε χαρακτηριστικά. Σε πολλούς αυτή η προσέγγιση έφερε στο νου την κριτική που είχε ασκήσει ο κ. Πολάκης και προς στελέχη που αποχώρησαν για να συγκροτήσουν τη Νέα Αριστερά πριν από ενάμιση χρόνο. Τότε, έκανε λόγο για ενορχηστρωτές της «μη αντιπολίτευσης» της περιόδου 2019-2023. Σήμερα, για «κακώς εννοούμενη θεσμικότητα» που οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε «τσουβάλιασμα» με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.
Πισωγύρισμα (;) με τη Νέα Αριστερά
Ειδικά, πάντως, μια αναφορά του για την προοπτική πολιτικής «επανασύνδεσης» με τη Νέα Αριστερά, αναθέρμανε παλιές «βεντέτες» μεταξύ πρώην συντρόφων. «Αν μιλάμε για συμφωνία κορυφής η οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνει διαπραγμάτευση για θέσεις και οφίτσια, ευχαριστώ δεν θα πάρω», τόνισε χαρακτηριστικά ο Παύλος Πολάκης με στελέχη της Πατησίων να σχολιάζουν πως ο Χανιώτης βουλευτής είναι το τελευταίο άτομο που θα μπορούσε να θέσει όρους και προϋποθέσεις για την ενότητα του χώρου. Η λέξη δε «συγχώρεση» αλλά και η επαναφορά του αφηγήματος των «κλεμμένων εδρών» από την πλευρά του βουλευτή Χανίων, εκτιμάται πως εξόργισαν και μεγάλο κομμάτι της βάσης της Νέας Αριστεράς, σε μια περίοδο όπου οι δύο πλευρές φαίνεται πως έρχονται πιο κοντά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και ο Διονύσης Τεμπονέρας από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής είπε απευθυνόμενος προς τον κ. Πολάκη πως «θα έπρεπε να κάνει πίσω και να μην κάνει και κριτική τώρα όποιος στήριζε για έντεκα μήνες τον Κασσελάκη».
Ολα αυτά την ώρα που ο Σωκράτης Φάμελλος σε μια αποστροφή της ομιλίας του στην Κ.Ε. διακήρυττε ότι πρόθεσή του είναι να μείνει εκτός του παιχνιδιού «συσχετισμών δυνάμεων» ενόψει του Συνεδρίου. «Δεν με ενδιαφέρει, έτσι κι αλλιώς, ο έλεγχος και ο συσχετισμός των οργάνων», ήταν τα λόγια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Οροι, προϋποθέσεις και μια βαριά σκιά
Ως προς το ζήτημα των συνεργασιών –στον απόηχο του καλέσματος Φάμελλου για κοινό ψηφοδέλτιο, αλλά και των εσωκομματικών τριβών που καταγράφονται στη Χαριλάου Τρικούπη– αυτό που μοιάζει κρίσιμο για την Κουμουνδούρου στην παρούσα φάση, είναι η ανεύρεση μια φόρμουλας που θα οδηγήσει στην επαναπροσέγγιση με τη Νέα Αριστερά.
Επί της ουσίας, στο τραπέζι μπαίνει σε πρώτο χρόνο η προοπτική μιας κοινοβουλευτικής συμμαχίας υπό έναν νέο τίτλο – ομπρέλα που θα έφερνε ξανά τον πάλαι ποτέ ενωμένο ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε αυτήν την κατεύθυνση εξεύρεσης μιας νέας πολιτικής ενότητας, ρόλο πιθανώς να είχαν και οι δυνάμεις του «Πράττω» (Νίκος Κοτζιάς) και του «Κόσμου» (Πέτρος Κόκκαλης).
Μέχρι στιγμής πάντως από την Πατησίων εκπέμπεται προς τα έξω η επίσημη και πολλαπλώς διατυπωμένη από τον Αλέξη Χαρίτση πρόταση περί δημιουργίας «Λαϊκού Μετώπου». Παρ’ όλα αυτά, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Κ», επαφές μεταξύ κορυφαίων στελεχών υπάρχουν ήδη στο παρασκήνιο. Κατά πληροφορίες, μάλιστα, η πλειονότητα των βουλευτών της Νέας Αριστεράς μοιάζει θετικά διακείμενη στο ενδεχόμενο εύρεσης μιας κάποιας μορφής συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί να τηρηθούν σαφείς προγραμματικοί και πολιτικοί όροι.
Κάποια άλλα –κυρίως μεσαία– στελέχη του κόμματος κοιτούν και προς το ΜέΡΑ25, με το οποίο, πάντως, υπήρξε επίσης έντονη αντιπαράθεση τις τελευταίες ημέρες λόγω της δριμείας κριτικής που εξαπέλυσε ο Γιάνης Βαρουφάκης στο γερμανικό Die Linke για τη στάση του στο ζήτημα των εξοπλισμών. Δεν πρέπει επίσης κανείς να αγνοεί τη στάση της πρώην «Ομπρέλας» που κατά εκτιμήσεις, δεν θα έμπαινε εύκολα σε μια συζήτηση επιστροφής στον ΣΥΡΙΖΑ.
Με δεδομένα τα παραπάνω, η επόμενη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Αριστεράς ενδεχομένως λαμβάνει υπαρξιακό χαρακτήρα για το κόμμα, ενώ το θερινό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πιθανώς να αποτελεί –σύμφωνα και με τη διατύπωση Πολάκη– την «τελευταία ευκαιρία» ανασύνταξης για την Κουμουνδούρου. Ολα αυτά ενώ η «σκιά» του Αλέξη Τσίπρα, ειδικά μετά τις τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του, εξακολουθεί να πλανάται βαριά πάνω από τον «όλο ΣΥΡΙΖΑ» που σήμερα κατακερματισμένος αναζητά έναν νέο πολιτικό βηματισμό.
Εξωτερική φωτογραφία: ΙΝΤΙΜΕ
