Φόρτωση Text-to-Speech…
Το ζήτημα της ιδιοκτησίας των λατρευτικών χώρων της Μονής Σινά αποτελεί, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, την εκκρεμότητα που θα πρέπει να επιλυθεί προκειμένου να ολοκληρωθεί η συμφωνία και να υπογραφεί ανάμεσα στην αιγυπτιακή κυβέρνηση και τη μονή. Μάλιστα, πηγές κοντά στις διαπραγματεύσεις αναφέρουν ότι πριν από περίπου δέκα ημέρες είχε διαφανεί προσέγγιση, καθώς «η συζήτηση επικεντρωνόταν σε ένα καθαρό δικαίωμα κυριότητας στους λατρευτικούς χώρους», εικόνα που στη συνέχεια φάνηκε να αλλάζει. Το ερώτημα είναι αν σε αυτή την αλλαγή έπαιξε ρόλο η ανταρσία μερίδας μοναχών, που επιδίωξαν την παύση του αρχιεπισκόπου Δαμιανού από τη θέση του ηγουμένου της μονής.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι αυτή τη στιγμή έχουν συμφωνηθεί η απόδοση νομικής προσωπικότητας στη μονή και η κατοχύρωση των κειμηλίων, που θα λάβουν καθεστώς ιδιωτικής συλλογής της μονή στην Αίγυπτο. Το γεγονός ότι η διαπραγμάτευση για το ιδιοκτησιακό παραμένει ζωντανή αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για την επίτευξη ενός καλού αποτελέσματος και σε αυτή την παράμετρο.
Σε σχέση με την κίνηση των στασιαστών μοναχών, ο αρχιεπίσκοπος Δαμιανός προχώρησε χθες σε δύο κινήσεις. Η πρώτη αφορά την επιστολή που απηύθυνε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο, ο οποίος έδειξε πριν από λίγες ημέρες να επιδιώκει να λειτουργήσει σαν να έχει δικαιοδοσία επί της μονής. Ο κ. Δαμιανός σπεύδει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και κάνει λόγο για «σαφή παρανόηση» σε όσα αναφέρει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Παραπέμπει, μάλιστα, στο Σιγίλλιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου με το οποίο ορίζεται για τη Μονή Σινά, μεταξύ άλλων, ότι «οὐδέποτε ὑπήχθη ἡ Μονὴ ἅμα καὶ Ἀρχιεπισκοπὴ αὕτη εἰς ὑπακοήν, καὶ ὑποταγὴν καὶ δουλαγωγίαν ἢ ἕνωσιν, καὶ δασμοδοσίαν Θρόνου τινὸς Πατριαρχικοῦ οὔτε τοῦ Ἀλεξανδρείας οὔτε τοῦ Ἀντιοχείας οὔτε τοῦ Ἱεροσολύμων, ἀλλ᾽ οὔτε ἄλλου τινός, ἀλλ᾿ ἀνέκαθεν καὶ ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ διεφυλάχθη καὶ διετέλεσε, καὶ μέχρι τοῦδε διατελεῖ αὐτόνομος, αὐτοδέσποτος, ἐλευθέρα, ἀσύδοτος, καὶ ἀκαταπάτητος, καὶ μηδενὶ Θρόνω ὑποκειμένη … ἕως ὅτου ὁ ἥλιος τὸν ἴδιον περιτρέχει κύκλον…».
Πώς ο αρχιεπίσκοπος Δαμιανός επιχειρεί να κλείσει οριστικά το ζήτημα που προέκυψε με τις κινήσεις των στασιαστών μοναχών.
Ο αρχιεπίσκοπος Δαμιανός ξεκάθαρα επισημαίνει ότι ο ίδιος ουδέποτε κάλεσε ή προσέφυγε στην κρίση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, αντιθέτως στην πρώτη επιστολή του είχε τονίσει το αβάσιμο και έωλο της προσφυγής των στασιαστών μοναχών στην κρίση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Υπογραμμίζει, τέλος, ότι οποιαδήποτε κίνηση εξέτασης της υπόθεσης εκ μέρους του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων είναι «δι’ ἡμᾶς ἀπαράδεκτος καί εἰσπηδητική ἐν τῇ Αὐτονόμῳ καί Αὐτοδεσπότῳ καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μονή, ἥτις τυγχάνει ἔκπαλαι Βασιλικόν ἐνδιαίτημα πεπροικιμένον ἐκτάκταις προνομίαις καί θά ἀναγκάσει ἡμᾶς ἵνα χωρήσωμεν εἰς ἀνώτατον βαθμόν τελεσιδίκου κρίσεως».
Η δεύτερη κίνηση του αρχιεπισκόπου Δαμιανού αφορά την κλήση σε έγγραφη απολογία των 14 εκ των 15 μοναχών που υπέγραψαν το κείμενο για παύση του από τη θέση του ηγουμένου. Ο 15ος είναι ο μοναχός Πάμφυλος, ο οποίος έχει αποχωρήσει εδώ και χρόνια από τη Μονή Σινά και έχει μετακινηθεί σε μονή του Αγίου Ορους. Το κατηγορητήριο που αποδίδεται στους 14 μοναχούς οι οποίοι καλούνται σε απολογία είναι ιδιαίτερα βαρύ και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα κανονικά αδικήματα της φατρίας, της παρασυναγωγής, της συνωμοσίας κατά του καθηγουμένου και αρχιεπισκόπου, της νοσφίσεως της εξουσίας του καθηγουμένου και αρχιεπισκόπου, του στασιασμού, της ανταρσίας, της αντιποίησης αρχής κ.λπ.
Με αυτές τις κινήσεις ο αρχιεπίσκοπος Δαμιανός επιδιώκει να κλείσει οριστικά το ζήτημα που προέκυψε με τις κινήσεις των στασιαστών μοναχών και το οποίο εκτιμάται ότι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ασκεί επίδραση στην εξέλιξη των διαπραγματεύσεων για την επίλυση των θεμάτων που αφορούν το καθεστώς της μονής.
