Αποχώρησε και το ΠΑΣΟΚ από τη συνεδρίαση της Προανακριτικής για τα Τέμπη που διερευνά τον πρώην υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Κώστα Αχ. Καραμανλή, καταγγέλλοντας την πλειοψηφία για διαδικασίες αμνήστευσης των ευθυνών.
Η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Μιλένα Αποστολάκη, δήλωσε ότι «σήμερα ζήσαμε το τελευταίο επεισόδιο στην προσπάθεια αμνήστευσης και προστασίας του κ. Καραμανλή. Η λειτουργία της Επιτροπής είναι συνταγματική υποχρέωση, όχι ευχέρεια. Την καταργούν όμως, για να ελαχιστοποιήσουν το πολιτικό κόστος. Για αυτό, παραμένουν στη συνείδηση της κοινωνίας ως οι ενορχηστρωτές της συγκάλυψης».
Εν τω μεταξύ, πηγές του ΠΑΣΟΚ, σημείωναν ότι «σήμερα προστέθηκε το τελευταίο επεισόδιο στη μακρά αλληλουχία των μεθοδεύσεων, με τις οποίες επιχειρήθηκε η προστασία του κυρίου Καραμανλή σε σχέση με τις ευθύνες του για τα σοβαρά ελλείμματα ασφαλείας στις σιδηροδρομικές μεταφορές, τα οποία οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών. Θυμίζουμε ότι έχει προηγηθεί, με απόφαση του πρωθυπουργού, η πλήρης αμνήστευσή του για τη διερεύνηση των τυχόν ποινικών ευθυνών του για τη μη ολοκλήρωση της σύμβασης 717, σύμφωνα με το κατηγορητήριο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας».
Οι ίδιες πηγές τονίζουν: «Αυτήν τη φορά, η κυβερνητική πλειοψηφία, υποστηρίζοντας το αφήγημα περί πολιτικής ηγεσίας “ανεύθυνης”, “διακοσμητικής” και “αναρμόδιας”, οριοθέτησε με ένα νομικώς διάτρητο σκεπτικό ένα πεδίο ευθυνών για τον πρώην υπουργό, το οποίο πάσχει νομικά και στερείται τεκμηρίωσης. Σήμερα, για δεύτερη φορά μετά την υπόθεση Τριαντόπουλου, η ΝΔ καταστρατηγεί το Σύνταγμα και επιφυλάσσει στον ελεγχόμενο πρώην υπουργό το δικαίωμα να επιλέξει ο ίδιος τα στάδια της διερεύνησης των ευθυνών του κατά παράβαση του Συντάγματος, με τη γνωστή fast-track μεθόδευση. Η διερεύνηση της υπόθεσης Καραμανλή από την Επιτροπή που συνέστησε με απόφασή της η Ολομέλεια της Βουλής είναι συνταγματική υποχρέωση και όχι ευχέρεια.
Οι μεθοδεύσεις της συγκάλυψης συνεχίζονται. Οι μάσκες, όμως, έχουν πέσει εδώ και καιρό. Δεν ενδιαφέρονται για τη διερεύνηση της αλήθειας, παρά μόνο για την ελαχιστοποίηση του πολιτικού κόστους. Και γι’ αυτό, παραμένουν υπόλογοι στη συνείδηση των πολιτών και σε πλήρη αναντιστοιχία με το κοινωνικό αίτημα για απόδοση Δικαιοσύνης».
