Το 2025 θα είναι το έτος που οι Βρετανοί θα «αμολήσουν» στις θάλασσες του πλανήτη την περίφημη ομάδα κρούσης αεροπλανοφόρων CSG25. Πρώτος σταθμός θα είναι η Μεσόγειος, μετά η Ερυθρά Θάλασσα και τελικός προορισμός ο Ινδικός και Ειρηνικός Ωκεανός. Θυμίζει όμως το βρετανικό ναυτικό την άλλοτε θαλάσσια δύναμη του Φράνσις Ντρέηκ και του Νέλσωνα; Δύσκολα.
Αν και η αποστολή θα προσφέρει μια σειρά από ευκαιρίες εξωτερικής πολιτικής για τη νέα κυβέρνηση των Εργατικών, ωστόσο, για τον απόστρατο αξιωματικό του Βασιλικού Ναυτικού του Ηνωμένο Βασιλείου, Τομ Σαρπ η αποστολή της Ομάδας Κρούσης (CSG25) ενέχει κίνδυνο από μόνη της.
Σήμερα, ο αριθμός των φρεγατών και των αντιτορπιλικών είναι οδυνηρά χαμηλός, λέει, ο Σαρπ σε ανάλυσή -παράπονο- του στη βρετανική Telegraph.
«Αυτή η διάβρωση συνεχίζεται από τις αρχές του χρόνου και έχει καταγραφεί από ένα Πολεμικό Ναυτικό που είναι ειδικό στο «να τα βγάζει πέρα» και οι πολιτικοί είναι πρόθυμοι να γυρίζουν το κεφάλι αλλού (ή να χαστουκίσουν τους αρχηγούς του στρατού που αναφέρουν προβλήματα)» λέει ο Σαρπ που το τελευταίο πόστο ήταν εκπρόσωπος του βρετανικού Πολεμικού Ναυτικού.
Πολύ φοβάμαι ότι μπορούμε να στείλουμε μια κατάλληλη ομάδα αερομεταφορέων, αλλά απογυμνώνοντας την άμυνα της πατρίδας μας
Προειδοποιεί πως αν συνεχίσει το Λονδίνο να μειώνει τους αριθμούς, να πληρώνει πλοία για να ανοίξετε τον δρόμο για τα νέα που είναι λιγότερα σε αριθμό και συχνά καθυστερούν, θα καταλήξει η Γηραιά Αλβιόνα χωρίς πλοία. «Σε αυτό το σημείο είμαστε» λέει.
«Δυστυχώς, ένα αεροπλανοφόρο που πρόκειται να αναπτυχθεί οπουδήποτε κοντά σε μια ενεργή απειλή χρειάζεται δύο αντιτορπιλικά, δύο φρεγάτες και ένα υποβρύχιο πυρηνικής επίθεσης για να το συνοδεύσουν. Πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό, αυτό ήταν όλα όσα είχαμε διαθέσιμα».
«Δεν είναι καλό σημάδι»
Η ομάδα CSG25 θα το πετύχει και θα αφήσει πίσω της τουλάχιστον μερικά πλοία που λειτουργούν μέσω προσεκτικού σχεδιασμού και συνεργασίας με συμμάχους, κάτι που είναι υπέροχο αν το κάνεις επειδή μπορείς, λέει ο Σαρπ, προσθέτοντας όμως δεν είναι τόσο καλό αν το κάνει από ανάγκη.
Υπάρχουν και άλλα προβλήματα, όμως συνεχίζει. Ο Βασιλικός Στόλος Υποστήριξης (Royal Fleet Auxiliary), επανδρωμένος με δεξαμενόπλοια και πλοίων εφοδιασμού που υποστηρίζει τα πολεμικά μας πλοία στη θάλασσα, βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Χωρίς πολιτικές επεμβάσεις, λέει ο Βρετανός αξιωματικός, όπως οι αυξήσεις μισθών ο στολίσκος θα πάψει να υπάρχει στην τρέχουσα μορφή του σύντομα.
«Οι ελλείψεις προσωπικού σημαίνουν ότι πλέον μπορεί να κρατήσει στη θάλασσα μόνο τρία ή ίσως τέσσερα από τα 13 πλοία της. Ένα σκάφος που δεν μπορεί να φτάσει στη θάλασσα είναι το μοναδικό μας πλοίο σταθερής υποστήριξης, το RFA Fort Victoria – ουσιαστικό μέρος μιας Ομάδας Κρούσης αεροπλανοφόρων. Οι Νορβηγοί καλύπτουν αυτό το κενό, για τους Βρετανούς, αλλά το να επιτρέπεται κάτι τέτοιο σημαίνει ότι είναι άσχημα τα πράγματα, σύμφωνα με τον Τομ Σαρπ.
Στη συνέχεια, υπάρχει το θέμα των αεριωθούμενων αεροσκαφών F-35B που πρέπει να επανδρώσουν το αεροπλανοφόρο. Αν και το πλοίο έχει σχεδιαστεί για να μεταφέρει 36 αεροπλάνα, ωστόσο ακόμα και ο αριθμός των 24 που είναι φιλόδοξος. «Εάν συμβεί αυτό, θα υπάρξει κάποια δυστυχία μεταξύ των υπευθύνων για άλλες αεροπορικές αποστολές» λέι ο Σαρπ, καθώς «το F-35B είναι το μοναδικό μας σύγχρονο μαχητικό πέμπτης γενιάς και περισσότερα από τα μισά δικά μας θα είναι μακριά στην μακρινή πλευρά του κόσμου».
Τι άλλαξε;
Στη συνέχεια ο απόστρατος αξιωματικός, λέει ότι η χώρα του δεν πήρε κρίσιμα μαθήματα από τον πόλεμο των Φώκλαντς, αρχές δεκαετίας 1980. Αυτό αποδεικνύεται από τον τρόπο χρήσης των Αεροσκάφων έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW). «Αυτό ήταν το αιματηρό μάθημα των Φώκλαντ, αλλά δεν έχει μαθευτεί. Είναι πλέον γνωστό ότι το σύστημα ραντάρ Crowsnest AEW, το οποίο μπορεί να μεταφερθεί από ελικόπτερα Merlin, δεν ήταν σε κατάσταση λειτουργίας για την ανάπτυξη του 2021» λέει.
Το Crowsnest ελπίζουμε τώρα να διευθετηθεί, αλλά δεν έχουμε αρκετά ραντάρ ή ελικόπτερα. Ακόμα κι αν το κάναμε, το υψόμετρο, ο ορίζοντας ραντάρ και η αντοχή του Merlin συγκρίνονται δυσμενώς με μια εναλλακτική λύση σταθερής πτέρυγας όπως το US Hawkeye. Όσο πιο γρήγορα είναι διαθέσιμη μια εναλλακτική λύση χωρίς πλήρωμα με αξιοπρεπές ύψος και αντοχή, τόσο το καλύτερο».
Προηγούμενες αξιολογήσεις -κάτι σαν Λευκή Αμυντική Βίβλο- για την ανάπτυξη αυτής της δύναμης είχαν αποτύχει διότι δεν μπορούσαν να βρεθούν οι πόροι που θα ικανοποιούσαν τα φιλόδοξα σχέδια των Βρετανών.
Έτσι, ο Σαρπ αναρωτιέται, άρα «αυτή θα είναι διαφορετική; Θα διατυπωθεί με σαφήνεια η λέξη «πόρος»; Γνωρίζουμε ότι η ομάδα αναθεώρησης εργάζεται σε ένα ποσοστό 2,5% του ΑΕΠ που θα δαπανηθεί για την άμυνα. Θα δεσμευτεί η νέα κυβέρνηση σε αυτό;».
Έτσι ο απόστρατος αξιωματικός του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού του Ην. Βασιλείου καταλήγει: «Πολύ φοβάμαι ότι μπορούμε να στείλουμε μια κατάλληλη ομάδα αερομεταφορέων, αλλά απογυμνώνοντας την άμυνα της πατρίδας μας σε επικίνδυνο βαθμό, μια θλιβερή κατάσταση θέση για μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές δυνάμεις του κόσμου».
