Ενδεικτικό της κατάστασης στη Ν.Δ. είναι πως, το Σαββατοκύριακο, βουλευτής της, με κομματική μάλιστα θέση, που ήταν ανάμεσα σε εκείνους που πλειοδότησαν άμεσα για την επέκταση των αυξήσεων σε όλα τα Σώματα Ασφαλείας, έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο που ενόχλησε ιδιαίτερα το Μαξίμου. Συγκεκριμένα, ο εν λόγω επιχειρούσε το διήμερο να «σπινάρει» τη δήλωσή του με αντικυβερνητική χροιά, παίρνοντας αρκετά τηλέφωνα για να την προωθήσει. Ο ζήλος του θεωρήθηκε απαράδεκτος, με κυβερνητικές πηγές να εκφράζουν ιδιωτικώς τη δυσαρέσκειά τους.
Νέος Κακλαμάνης
Οι νέοι τομεάρχες του ΠΑΣΟΚ, με τους οποίους ο Νίκος Ανδρουλάκης επιχειρεί να βάλει στοπ στην εσωστρέφεια, έχουν αρκετά ενδιαφέροντα ονόματα. Ξεχωρίζω αυτό του Χρήστου Κακλαμάνη, τομεάρχη Δικαιοσύνης, ο οποίος είναι γιος του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Απόστολου Κακλαμάνη και ποινικολόγος στο επάγγελμα. Οπως φαίνεται, ο νεότερος Κακλαμάνης «εγκαθιδρύεται» στην ηγετική ομάδα του Κινήματος, καθώς εκτός των άλλων έχει στενή σχέση με τον Ανδρουλάκη. Yπήρξε δικηγόρος του στο θέμα των υποκλοπών και είχε ενεργό συμμετοχή στην Προανακριτική. Στις επόμενες εκλογές, μάλιστα, δεν αποκλείεται να επιχειρήσει να μπει στη Βουλή.
Λίγη εξωστρέφεια
Στα ενδιαφέροντα και η αξιοποίηση, στη θέση του τομεάρχη Αθλητισμού, του Βασίλη Σκουντή, ενός δημοσιογράφου που έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα στο ρεπορτάζ του μπάσκετ, θεωρείται δικαίως γκουρού του χώρου και είναι προσωπικός φίλος του Ανδρουλάκη. Η αναγνωρισιμότητα του mr «βάλ’ το, αγόρι μου», σε συνδυασμό με την αποδοχή που έχει στον χώρο του, θεωρείται στη Χαρ. Τρικούπη πως προσθέτει εξωστρέφεια, την οποία έχει μεγάλη ανάγκη. Και με τη σειρά του ο αθλητικογράφος στρώνει ένα δρόμο για να είναι στην επόμενη Βουλή μέσω… Ρεθύμνου, που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του. Η επιλογή, δηλαδή, μπορεί να αποδειχθεί win win.
Διαφορετική προσέγγιση
Δεν έχει ξεφύγει από τα ραντάρ της κυβέρνησης πως τις τελευταίες ημέρες, που πολλοί βουλευτές είναι στα… κάγκελα με το θέμα των ενστόλων, ένας «αντάρτης» βουλευτής, ο Γιάννης Οικονόμου, έχει κρατήσει μια διαφορετική στάση. Χθες, σχολιάζοντας για πρώτη φορά το θέμα, σημείωσε πως δεν θα έπρεπε πολιτικές με θετικό πρόσημο, όπως η αύξηση των μισθών στις Ενοπλες Δυνάμεις, να μετατρέπονται σε πολιτικό πρόβλημα. Η φράση έμοιαζε λίγο με… Πυθία, καθώς ερμηνευόταν διπλά: από τη μια η κυβέρνηση δεν έκανε όσα θα έπρεπε για να μη μετατραπεί σε πρόβλημα, από την άλλη καλούσε τους συναδέλφους του να ηρεμήσουν και να δουν την πιο μεγάλη εικόνα.
