Ομοφοβική επίθεση καταγγέλλει ότι δέχτηκε η ψυχοθεραπεύτρια, Έλενα Όλγα Χρηστίδη, περπατώντας με τη σύντροφό της, μετά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο κέντρο της πόλης.
Σύμφωνα με την κα Χρηστίδη, όλα συνέβησαν όταν αγκάλιασε για λίγο τη σύντροφό της. Σύμφωνα με την καταγγελία της, άτομα που κινούνταν με αυτοκίνητο, άνοιξαν το παράθυρο του οχήματος μόλις πέρασαν από δίπλα τους και τους πέταξαν νερά.
Η επίθεση σημειώθηκε λίγες ώρες αφού τελείωσε το 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενώ η σύντροφός της, Νάνσυ Παπαθανασίου, ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής για το Mermaid Award, επίσημο βραβείο του Φεστιβάλ που αναδεικνύει ταινίες ΛΟΑΤΚΙ+ θεματικής.
Η ανάρτηση
«Στην Ελλάδα του 2025, στη Θεσσαλονίκη, δύο λεσβίες/κουήρ άτομα πιαστήκαμε για λίγο αγκαλιά περπατώντας στον δρόμο. Ήταν αρκετό για να πετάξουν με φόρα νερά πάνω μας μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο αυτοκινήτου που πέρασε γρήγορα δίπλα μας και έφυγε, ενώ μας έβρισαν γελώντας.
Αν εμείς, γυρνώντας από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, δύο λευκά άτομα, στερεοτυπικά “καλοντυμένα”, δεχτήκαμε με τόσο κάζουαλ τρόπο μια χιλιοπαιγμένη ομοφοβική επίθεση τέτοιου τύπου στον δρόμο, τι να πούμε για τις τρανς συντρόφισσές μας, τα νεαρά κουήρια, τους μετανάστες ή/και τα άτομα που ασκούν σεξεργασία.
Είμαστε καλά και ήρεμες επί προσωπικού.
Αλλά η συλλογική μας οργή θα ξεχειλίζει όσο η ύπαρξη και μόνο στον δημόσιο χώρο, όλων των κουήρ υποκειμένων, τίθεται υπό αμφισβήτηση και απειλή.
Ο λόγος που καταγράφουμε μια μικρή προσωπική εμπειρία στη συλλογική εμπειρία των πολλαπλών διακρίσεων σε βάρος όλων μας, είναι για να θυμόμαστε ότι όποιος δεν παίρνει θέση απέναντι σε όλα τα μέτωπα της επανοργάνωσης της ακροδεξιάς, αλλά διαλέγει μόνο κάποια από αυτά με όρους πολιτικών στρατηγικών, ψευδούς ιεράρχησης αναγκών ή κινηματικών συσχετισμών, έχει ευθύνη.
Για εμάς και τις κοινότητές μας το έργο είναι γνωστό, και η δύναμη θα βρίσκεται πάντα στις συλλογικές μας αντιστάσεις».

