Ακόμα και τα πλέον ευφάνταστα κλισέ δεν μπορούν να αποτυπώσουν τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο 24ωρο στη Μέση Ανατολή.
Ισραήλ και Ιράν μοιάζουν αποφασισμένοι να συμπαρασύρουν την ευρύτερη περιοχή σε ένα γενικευμένο πόλεμο που με μαθηματική ακρίβεια θα εμπλέξει και τρίτες χώρες προκαλώντας πολλαπλές επιπτώσεις για όλες τις χώρες της περιοχής.
Tο Ισραήλ αποφάσισε να κάνει πράξη την υπόσχεση του και έκανε την νύχτα στην ιρανική πρωτεύουσα να μοιάζει με μέρα. Στο ίδιο μοτίβο και το Ιράν που απάντησε χωρίς καθυστέρηση στέλνοντας πυραύλους στη Χάιφα, την Ιερουσαλήμ και το Τελ Αβίβ.
O πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Ιράν έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πλέον επίσημο τρόπο πως Νετανιάχου και Χαμεϊνι είναι αποφασισμένοι να τεντώσουν το σκοινί όσο πάει ακόμα και αν αυτό σημαίνει γενικευμένος πόλεμος.
Η εκτίμηση των πλέον έμπειρων αναλυτών της Μέσης Ανατολής είναι πως οι δυο ηγέτες έχουν παγιδευτεί σε μια σύγκρουση κατά την οποία κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κάνει πίσω και να μπει τέλος στον πόλεμο.
Ο Χαμεϊνι αν κάνει πίσω κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με την «οργή» του θρησκευτικού και στρατιωτικού ιερατείου ενώ ο Νετανιάχου θα αποδειχθεί πως δεν μπορεί να «τελειώσει» τον πλέον σημαντικό εχθρό της χώρας του.
Το μεγαλύτερο ωστόσο πρόβλημα δεν είναι η απροθυμία των δυο ηγετών να τελειώσουν τον πόλεμο αλλά η αδυναμία των μεγάλων δυνάμεων να επιβληθούν και να οδηγήσουν τις δυο πλευρές σε τερματισμό των εχθροπραξιών.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες περισσότερο μοιάζουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά απειλώντας το Ιράν με περισσότερα πλήγματα, η Ρωσία εμφανίζεται να καλεί σε αποκλιμάκωση χωρίς να έχει την δυνατότητα να την επιβάλλει ενώ η Ευρώπη για ακόμα μια φορά αρκείται σε ρόλο παρατηρητή και συγγραφέα ωραίων ανακοινώσεων.
Οι παράγοντες αυτοί κάνουν την εξίσωση της Μέσης Ανατολής να μοιάζει άλυτη και το ερώτημα του ποιος μπορεί να σβήσει τη φωτιά ρητορικό.
