Τα πόδια μας είναι hotspots μικροβίων. Η περιοχή ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών είναι γεμάτη με ιδρωτοποιούς αδένες και όταν φοράμε κάλτσες και παπούτσια, παγιδεύουμε την υγρασία σε ένα ζεστό, υγρό κουκούλι που είναι ιδανικό για την ανάπτυξη μικροβίων.
Μάλιστα, τα πόδια μας μπορεί να φιλοξενούν ένα μικροσκοπικό τροπικό δάσος από βακτήρια και μύκητες, με 100 έως 10 εκατομμύρια μικροβιακά κύτταρα ανά τετραγωνικό εκατοστό επιφάνειας του δέρματος, σημειώνει το The Conversation.
Και επειδή τα πόδια μας είναι πλούσια σε μικρόβια, οι κάλτσες μας γίνονται ιδανικός χώρος για αυτά τα βακτήρια και τους μύκητες. Μελέτες δείχνουν ότι οι κάλτσες φιλοξενούν τόσο αβλαβή βακτήρια του δέρματος, όπως οι κοαγκουλάση–αρνητικοί σταφυλόκοκκοι (δηλαδή αυτοί που δεν παράγουν το ένζυμο κοαγκουλάση ή πυκτάση), όσο και δυνητικά επικίνδυνα παθογόνα, όπως ασπέργιλλος, σταφυλόκοκκος, κάντινα, ιστόπλασμα και κρυπτόκοκκος.
Η μυρωδιά και τα μικρόβια
Αυτά τα μικρόβια ευδοκιμούν στους ζεστούς, υγρούς χώρους μεταξύ των δακτύλων των ποδιών σας, τρεφόμενα με τον ιδρώτα και τα νεκρά κύτταρα του δέρματος. Τα υποπροϊόντα τους, όπως τα πτητικά λιπαρά οξέα και οι θειούχες ενώσεις, είναι αυτά που δίνουν στα ιδρωμένα πόδια, τις κάλτσες και τα παπούτσια την… περίφημη μυρωδιά. Δεν είναι αυτός καθαυτός ο ιδρώτας που μυρίζει, αλλά ο μικροβιακός μεταβολισμός αυτού του ιδρώτα.
Eπειδή τα πόδια μας είναι πλούσια σε μικρόβια, οι κάλτσες μας γίνονται ιδανικός χώρος για αυτά τα βακτήρια και τους μύκητες
Freepik
Το μικροβίωμα των καλτσών δεν επηρεάζεται μόνο από τα πόδια μας – αντανακλά επίσης το περιβάλλον μας. Οι κάλτσες συλλέγουν μικρόβια από κάθε επιφάνεια στην οποία πατάμε, και λειτουργούν ως μικροβιακά σφουγγάρια, συλλέγοντας βακτήρια και μύκητες από το χώμα, το νερό, τις τρίχες και τα νιφάδες των κατοικίδιων ζώων, καθώς και τη σκόνη που μας περιβάλλει καθημερινά.
Και αυτά τα μικρόβια δεν μένουν εκεί. Οτιδήποτε ζει στις κάλτσες μας μπορεί να μεταφερθεί στα παπούτσια, τα πατώματα, τα κλινοσκεπάσματα και ακόμη και στο δέρμα μας.
Μυκητιασικές λοιμώξεις
Οι κάλτσες μπορούν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη διάδοση μυκητιασικών λοιμώξεων όπως η Tinea pedis (γνωστή ως «πόδι του αθλητή»), μια εξαιρετικά μεταδοτική πάθηση που προσβάλλει κυρίως τα δάχτυλα των ποδιών, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί στις φτέρνες, τα χέρια ή ακόμα και στη βουβωνική χώρα. Προκαλείται από δερματόφυτα, μύκητες που ευδοκιμούν σε ζεστά, υγρά περιβάλλοντα – ακριβώς όπως αυτά που υπάρχουν σε ιδρωμένες κάλτσες και στενά παπούτσια.
Για να την αποφύγουμε, οι ειδικοί συνιστούν να μην περπατάμε ξυπόλητοι σε κοινόχρηστους χώρους όπως γυμναστήρια και πισίνες, να μην μοιραζόμαστε με άλλους κάλτσες, πετσέτες ή παπούτσια και να διατηρούμε καλή υγιεινή των ποδιών, που περιλαμβάνει το πλύσιμο και το στέγνωμα των περιοχών ανάμεσα στα δάχτυλα. Οι τοπικές αντιμυκητιασικές θεραπείες είναι συνήθως αποτελεσματικές, αλλά πιο σημαντική είναι η πρόληψη.
