Ένα απομονωμένο χωριό στην Τουρκία (στην εικόνα πάνω από Hurriyet), όπου η πλειονότητα των κατοίκων είναι κωφάλαλοι, προκαλεί προβληματισμό στην επιστημονική κοινότητα.
Το ορεινό χωριό Γκιόκοβα της Σαμψούντας, αριθμεί μόλις 120 κατοίκους. Ωστόσο, περισσότεροι από τους μισούς πάσχουν από αναπηρίες, με αποτέλεσμα η νοηματική γλώσσα να έχει καθιερωθεί ως ο βασικός τρόπος επικοινωνίας.
«Έχουμε μάθει να ζούμε έτσι, να βασιζόμαστε ο ένας στον άλλο με χειρονομίες και ματιές. Αλλά για τους επισκέπτες, είναι δύσκολο», αναφέρει ο δήμαρχος του χωριού, Έγιουπ Τοζν, περιγράφοντας μια κοινότητα που έχει προσαρμοστεί σε μια καθημερινότητα διαφορετική από τη συνηθισμένη.
Αναφέρεται ότι τα ίδια εμπόδια παρατηρούνται και στις νέες γενιές που γεννιούνται στο χωριό, μεταδίδει η Hurriyet.
Σύμφωνα με τη Σατί Τοζούν, κάτοικο του χωριού, σχεδόν όλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα. «Έχω τέσσερα παιδιά με αναπηρία και ένα από αυτά έχει τρία παιδιά, όλα κωφάλαλα. Η κουνιάδα μου έχει παιδιά με αναπηρίες. Αυτό το χωριό είναι γεμάτο πόνους που δεν ακούγονται» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Το μολυσμένο νερό και οι γάμοι μεταξύ συγγενών
Μπορεί κανείς να μην γνωρίζει για ποιο λόγο υπάρχουν αρκετές αναπηρίες στο συγκεκριμένο χωριό, όμως υπάρχουν δύο θεωρίες που εξετάζονται.
Κάποιοι αποδίδουν το ασυνήθιστα αυξημένο ποσοστό κώφωσης στην αιμομιξία, καθώς οι νέοι κάτοικοι στο χωριό είναι εξαιρετικά λίγοι. Άλλοι θεωρούν ότι οι κάτοικοι της Γκιοκόβα έχουν δηλητηριαστεί από χρόνια έκθεση σε μολυσμένο νερό, σύμφωνα με τη Mirror.
Η παρουσία βαρέων μετάλλων όπως ο σίδηρος και το αρσενικό, καθώς και η χημική ρύπανση από βιομηχανικά απόβλητα, έχουν συνδεθεί με την εμφάνιση κώφωσης.
Ο δήμαρχος του χωριού δήλωσε: «Πιστεύω ότι αυτό δεν οφείλεται στους γάμους μεταξύ συγγενών, αλλά στο ανθυγιεινό νερό της περιοχής».
Η Rahmi Çizin, η οποία ζει στη γειτονιά Gökova, δήλωσε: «Υπάρχουν 48 άτομα με αναπηρία στη γειτονιά μας. Όλοι τους χρειάζονται φροντίδα. Δεν έχουμε νερό, έχουμε πρόβλημα. Δεν ξέρουμε αν αυτό οφείλεται σε συγγενικούς γάμους ή στο νερό, αλλά το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία στο χωριό είναι πολύ υψηλό. Όλοι τους χρειάζονται φροντίδα».
