Ξανά στο προσκήνιο έχει έρθει η πιο κρίσιμη και τραυματική περίοδος της πρόσφατης ελληνικής Ιστορίας: τα γεγονότα του πρώτου εξαμήνου του 2015, που οδήγησαν στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και στο τρίτο μνημόνιο. Η αρχή έγινε από τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που άνοιξε τη σχετική συζήτηση ζητώντας τη δημοσιοποίηση των πρακτικών της κρίσιμης συνεδρίασης των πολιτικών αρχηγών την επομένη του δημοψηφίσματος.
Η συνέχεια δόθηκε από ρεπορτάζ της ιστοσελίδας in.gr που δημοσιοποίησε αποσπάσματα από τα πρακτικά της συνεδρίασης, σύμφωνα με τα οποία αποτυπώνεται μια ειλικρινής προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να εξασφαλίσει τη συναίνεση των υπόλοιπων αρχηγών ενόψει της νέας συνάντησης με τους δανειστές την επόμενη ημέρα.
Ο κ. Τσίπρας, σύμφωνα πάντα με τα πρακτικά, αναφέρεται στην ανάγκη αποκατάστασης της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος και στην ενίσχυση της ρευστότητας που έχει πληγεί από τη σκληρή στάση των δανειστών και βεβαίως στην ανάγκη να υπάρξει συμφωνία.
Η δημοσιοποίηση των πρακτικών της περιόδου προκάλεσε ήδη τη σφοδρή αντίδραση της κυβέρνησης, αλλά και μια ολόκληρη συζήτηση από άλλους πρωταγωνιστές της περιόδου που συμμετείχαν στη σύσκεψη, όπως ο τότε πρόεδρος της Ν.Δ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης και ο πρόεδρος του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης. Το βασικό ερώτημα που παραμένει θολό και ασαφές περιστρέφεται γύρω από το αν υπήρχαν τελικά και ποια είναι αυτά τα πρακτικά.
Ο κ. Μεϊμαράκης με δήλωσή του στην «Κ» ζητάει να δοθούν τα πρακτικά στη δημοσιότητα «στο σύνολό τους», σημειώνοντας πως δεν θέλει να λάβει μέρος σε μια συζήτηση που διεξάγεται με «όρους καφενείου». Παράλληλα υπογραμμίζει πως ουδέποτε δόθηκαν πρακτικά στους πολιτικούς αρχηγούς, αφού ούτε ο ίδιος ούτε και κανένας άλλος αρχηγός εκλήθη μετά την επίμαχη συνεδρίαση να τα μονογράψει. «Επομένως δεν μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση με βάση επιλεκτικά αποσπάσματα», λέει, καταλήγοντας πως η αλλαγή στάσης του Αλέξη Τσίπρα εκείνη την περίοδο είναι δεδομένη, καθώς περίμενε πως στο δημοψήφισμα θα επικρατήσει το «Ναι».
Ασαφές κατά πόσον έχει καταγραφεί ολόκληρη η συζήτηση στο Προεδρικό Μέγαρο υπό τον Προκόπη Παυλόπουλο.
Ιδια οπτική έχει και ο Σταύρος Θεοδωράκης, που συμμετείχε στο κρίσιμο συμβούλιο. Χθες μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha χαρακτήρισε τα πρακτικά που είδαν το φως της δημοσιότητας «απόσπασμα» από τη συνάντηση και αναρωτήθηκε ποιο είναι το κριτήριο πίσω από τη δημοσιοποίησή τους. Πρόσθεσε, δε, πως «δεν είναι πρακτικά, γιατί για να είναι κάποιο πρακτικό πρέπει να έχει υπογραφές. Είτε των μετεχόντων στη συνάντηση είτε των πρακτικογράφων. Εδώ δεν έχουμε καμία υπογραφή». Δεδομένο πρέπει να θεωρείται πως οι πρακτικογράφοι της Βουλής έφυγαν από τμήμα της συνεδρίασης, με τη συμφωνία όλων των πολιτικών αρχηγών. Αρα από πού προέρχονται τα περίφημα πρακτικά; Μια ισχυρή άποψη λέει πως οι πρακτικογράφοι φεύγοντας άφησαν τα μαγνητόφωνα να γράφουν.
Συνεπώς, από μια ηχογραφημένη σύσκεψη μπορεί να προκύψουν πρακτικά τα οποία μπορεί να περιήλθαν εις γνώσιν κάποιων, ακόμη και του τότε κυβερνητικού εταίρου Πάνου Καμμένου, ο οποίος προσφάτως δήλωσε πως αν χρειαστεί θα τα δώσει στη δημοσιότητα, συνεπώς αποκάλυψε πως τα έχει στην κατοχή του.
Κατά μια άλλη άποψη, που προέρχεται από συνεργάτες της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά, οι πρακτικογράφοι έφυγαν από τη σύσκεψη όταν η συζήτηση «πήγε στον πυρήνα της», όπως το τι λένε οι ξένοι ηγέτες και το πώς θα επιτευχθεί η συμφωνία. Σε αυτή την περίπτωση τα πρακτικά που έχουν κρατήσει οι πρακτικογράφοι είναι της εισαγωγικής συζήτησης, πριν από το κυρίως «μενού».
Οταν πάντως ο κ. Μεϊμαράκης μιλάει για «αποσπασματικά πρακτικά», δεν το λέει τυχαία. Στα πρακτικά που δόθηκαν στη δημοσιότητα ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται ως φιλικά προσκείμενοςστην Ευρώπη, ζητώντας και συζητώντας την εξεύρεση λύσης. Σύμφωνα με «γαλάζιες» πηγές της εποχής, μία από τις βασικές δεσμεύσεις που είχε αναλάβει ο τότε πρωθυπουργός έναντι των Βρυξελλών ήταν να δηλώσει ευθέως πως το δημοψήφισμα δεν ήταν αποτέλεσμα «αντιευρωπαϊσμού», αλλά αφορούσε μόνο τη συμφωνία. Συνεπώς ο κ. Τσίπρας έπραξε κάτι που είχε συμφωνηθεί.
Αμεση και σφοδρή ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης για τα πρακτικά που είδαν το φως της δημοσιότητας. «Το δράμα του 2015 ξεκίνησε πριν από τις εκλογές», δήλωσε ο κ. Μαρινάκης εξηγώντας: «Οταν ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι θα βαράει τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές, έπαιξε τη χώρα στα ζάρια, έκλεισε τις τράπεζες, επεβλήθησαν capital controls. Η μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση της χώρας λέγεται Αλέξης Τσίπρας», κατέληξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κάνοντας λόγο «για παγκοσμίου φήμης κωλοτούμπα». Στην κυβέρνηση πάντως βλέπουν μια συντονισμένη προσπάθεια «να ξαναγραφτεί η ιστορία», κάτι που, όπως λένε, «δεν γίνεται», καθώς την ιστορία την έχουν ζήσει οι ίδιοι οι πολίτες.
Οσον αφορά τα πρακτικά, από το Μαξίμου συντάσσονται με την άποψη που λέει πως «αυτό που δημοσιεύτηκε δεν είναι πρακτικά», συμπληρώνοντας πως «έχουν δώσει πολύ καλές απαντήσεις ο κ. Θεοδωράκης και ο κ. Μεϊμαράκης και ο κ. Τασούλας». Παράλληλα, από την πλευρά του Αλ. Τσίπρα δεν επιθυμούν να μπουν σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση μετά την επίθεση που εξαπέλυσε ο Παύλος Μαρινάκης. Ο πρώην πρωθυπουργός, μετά το «όχι» του Κωνσταντίνου Τασούλα στη δημοσιοποίηση των πρακτικών, είχε απαντήσει σε σχέση με τις τοποθετήσεις κυβερνητικών στελεχών πως «κάποιους δεν τους βολεύει η αλήθεια. Τους βολεύει η προπαγάνδα. Λες και δεν χρεοκόπησε η Ελλάδα το 2009, αλλά το 2015».
Υπενθυμίζεται πως η Προεδρία της Δημοκρατίας, απαντώντας επίσημα στο αίτημα του κ. Τσίπρα για δημοσιοποίηση των πρακτικών, είπε πως «το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών είναι ένα άτυπο όργανο και τα διαλαμβανόμενα σε αυτό είναι απόρρητα και ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουν δημοσιοποιηθεί». Επίσης κατά πληροφορίες, τα πρακτικά δεν παρέλαβε κατά τη θητεία της η κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
